2 katlı, dış sofalı/hayatlı, 2 veya 3 odalı bazen odalar arasında eyvan yer alır.
•Alt kat daha basık; kışlık odalara ve hizmet mekanlarına ayrılmış, üst kat esas yaşam katı.
•evlerin tek ve ana cepheleri avluya bakan hayat cepheleri
•2 katlı, ahşap sütunlu revak, korkuluklar, odaların hayat’a açılan kapıları ve merdiven avlu cephesinin ana elemanlarıdır.
•Merdivenler hayat’ın içinde veya dışında, çoğu zaman avlu cephesinin ortasında yer alıp, iki kolludur.
•Dış duvarlar çoğunlukla taş, bazen kerpiç olup, evin üç cephesini kuşatır. Taş duvarlar yer yer kalın yatay hatıllarla bağlanır.
•Tek cepheli kübik evden daha dışa dönük, açık örneklere geçiş 17. yüzyılın 2. yarısından itibaren gerçekleşmiştir.
•Bu dönemde üst kat duvarları ahşap çatkılı/hımış duvarlı
•sokağa açılan pencereler ve çıkmalar var.
•Odaların iç yüzleri ve sofaya bakan cepheleri sıvalı, dış yüzler ise derzlenmiştir.
• Çakırağa Konağı, Hayatlı Türk evinin en ilginç örneklerinden biridir.Hayat’ın kenarına dizilen odaların sayısını arttırma sorunu U şeklindeki plan ile çözülmüş, “hayat” korunmuş”, evin uzunluğu artmadan oda sayısı arttırılmıştır. Bu konakta “köşk” motifi odaya dönüştürülmüş, “hayat”ın avlu kenarının ortasına küçük bir köşk yerleştirilmiştir.
KAYNAK: TÜRK EVLERİNİN GELİŞİMİ
FOTOĞRAFLAR: EROL ŞAŞMAZ