İzmir İli Menemen İlçesi İğnedere Köyü merkezinde Osmanlı Döneminden kalma eserler içinde , CAMİ – ÇEŞME – KÖPRÜ vardır.
Tarih boyunca Dere, İğnedere, Eğnebeğü Deresi, Eynesi Dere ve İne Deresi adlarıyla anılmıştır. 1531 yılı Tahrir Defterlerinde adı geçmektedir. İğnedere Köyü halkı Yörük cemaatindendir. Köyün muhtemel kurucuları İnebeğler, İnebeğli, İnesi, İnesili adlarını taşıyan Yörükler tarafından kurulmuş olmalıdır.
ÇEŞME geleneksel köy çeşmelerinde olduğu gibi depolu meydan çeşmesidir. Çeşme ana yalağına ilave hayvanların sulanması için dört adet yalak daha vardır. Çeşmenin orijinal kitabesi üzerindedir. Çeşmenin kurnası iptal edilmiş olup, ilave hortumla işlevini sürdürmektedir.
İğnedere Camii'nin ön cemaat yerinde, duvar dibinde yer alan ve bağlı olduğu çeşmesi ortadan kalkmış olan bir kitabenin metni aşağıda verilmiştir (H. 1163 /M. 1749/1750)
İğnedere'deki çeşmeye ve camiye ait kitabeler ile eski Hasanlar Camii'nin kitabesi, 18. yüzyılın ortalarında Cezayirli Hacı Ahmet ve Hacı Mehmet adlı hayırseverlerin Menemen ve köy!erinde oldukça faal olduklarını göstermektedirler.
İğnedere Camii'nin hemen yanında bulunan ve faal durumda olan çeşme kitabesinin ilk iki satırında Kur'an-ı Kerim'in El Rahman suresinden bir ayet (LV/26-27) ile üçüncü ve dördüncü satırında ise kelime-i tevhid yazılmıştır.
Kitabenin tarihi Hicri 1155=8 Mart 1742-24 Åžubat 1743'dir.
Çeşme kitabesi
Rızaen billah fi sebili'l lah sahih sene 1163
ül hayrat el Hac Mehmet el Cezayiri
(Hicri 1163 11 Aralık / Miladi 1749-29 kasım 1750)
Prof. Dr. Ersin Doğer – İlk İskanlardan Yunan İşgaline Kadar Menemen ya da Tarhaniyat Tarihi – Sergi Yayınevi -1998 /